Duitse Spitz

De Duitse Spitz is een opgewekt dier. Het dier heeft veel energie en is erg trouw aan zijn baasje. De Duitse Spitz heeft een typische, kenmerkende vacht. Wanneer je met deze hond over straat loopt, kan je er zeker van zijn dat je met enige regelmaat aangesproken zal worden op de schoonheid van zijn vacht. Het dier heeft een kop die wel wat weg heeft van een vos. De hond kan daarom soms bijzonder ondeugend kijken.

De geschiedenis van de Duitse Spitz gaat ver terug. Een zekere graaf Eberhard Zu Sayn merkte de alertheid van de hond op. De hond werd vervolgens populair op koopvaardijschepen en op boerderijen. Zijn belangrijkste taak was het signaleren van onraad. Om die reden werden de dieren ook wel mesthoopblaffers genoemd. Uiteraard is dit een beetje een denigrerende naam voor een prachtige hond. De hond werd later ook populair bij de adel. In de betere milieus kwam je steeds vaker een Duitse Spitz tegen. De twee Wereldoorlogen hebben het ras echter bijna uit laten sterven.

De dieren zijn behoorlijk waaks en kunnen daarom redelijk vaak gaan blaffen. Door de hond goed op te voeden is het mogelijk om dat blaffen enigszins binnen de perken te houden. Echter, het waakse karakter en het bijbehorende blaffen zal je nooit helemaal uit dit beestje krijgen. Het waakse karakter van dit ras maakt dat ze vrij wantrouwig tegenover vreemden staan. Daar staat echter tegenover dat ze bijzonder trouw zijn aan hun eigenaar. Hoewel de kleine Duitse Spitz niet groot is, is het geen schoothondje. Het dier is vrij actief. Wanneer je het dier bezit, moet je er dus regelmatig mee naar buiten gaan!

Deze hond is niet moeilijk op te voeden. Echter, de Duitse Spitz is ontzettend intelligent en kan daarom behoorlijk eigenwijs zijn. Wanneer hij verplicht wordt om dingen te doen, kan hij recalcitrant zijn. Daarnaast is het belangrijk om het dier goed te leren wanneer hij wel en niet moet blaffen. In het geval van de Duitse Spitz zal het echter vooral zijn wanneer hij niet moet blaffen. Door hem als pup goed op te voeden, kan je zijn natuurlijke neiging om te blaffen onderdrukken, maar helemaal weggaan zal de neiging niet.