Tibetaanse Terriër

De naam van de Tibetaanse terriër is enigszins misleidend. De hond is namelijk geen terriër. Hij heeft die naam in het verleden gekregen en die is aan hem blijven kleven. De Tibetaanse terriër is vrolijk en is een echte gezinshond. Hij is goed met kleine kinderen en huisdieren. Het jagen op kleine dieren, wat je zou verwachten van een terriër, zit niet in zijn aard.

De Tibetaanse terriër is de grotere broer van de Lhaso Apso. Het dier werd door nomaden als waakhond gehouden. Tibetaanse monniken hielden de hond ook, maar dan meer als gezelschapshond. De hond vervulde ook een religieuze functie. Genetisch onderzoek heeft aangetoond dat de hond behoort tot één van de veertien rassen die het dichtst bij de wolf staan.

De Tibetaanse terriër is een echte goedzak. Het dier heeft een vrolijk en vriendelijk karakter. De hond is goed met kinderen en andere huisdieren. Het is dan ook een ideale gezinshond. Daarnaast vindt deze hond het geen probleem om een tijdje alleen te zijn. Echter, wanneer het gezin thuis is, dan is hij wel graag echt een onderdeel van het gezin. De blaf van de hond is vrij opmerkelijk. Hoe langer de hond aan het blaffen is, hoe hoger de toon wordt. Soms heeft de Tibetaanse terriër de neiging om zichzelf te bewijzen en te gaan blaffen naar andere honden.

De Tibetaanse terriër moet met veel liefde worden opgevoed. De dieren zijn vrij gevoelig en zijn vrij goed in het herkennen van de toon van je stem. Een harde opvoeding heeft geen enkele zin. Het is verstandig om de hond regelmatig in contact te brengen met andere honden, zeker wanneer hij nog een pup is. Daarnaast is het belangrijk om consequent te zijn in de opvoeding. Op die manier groeit de pup uit tot een gezellige, vriendelijke volwassen hond.