Berner sennenhond

Van de Sennenhonden is de Berner sennenhond waarschijnlijk de bekendste. Het is ook de enige langharige Sennenhond. Het dier is prachtig om te zien. Aan de ene kant is de hond enorm sterk, groot en gespierd. Tegelijkertijd zie je al op een afstand het zachte karakter van de hond.

De hond is gefokt in Bern. Daar verwijst de naam ook naar. In het verleden werd de hond vooral gebruikt als veehoeder, trekdier en als waakhond. De hond is enorm intelligent én zelfstandig. De Berner sennenhond was in staat om het vee zelfstandig te houden. Daarnaast is de hond zeker geen doetje. Hij is enorm sterk. Als trekhond kon de hond een gewicht van 250 tot 500 kilogram trekken.

De Berner sennenhond is een lieve, rustige en trouwe hond. Agressie zit niet in de aard van het dier. Dat wil zeggen: zo lang het niet nodig is. De hond werd historisch gezien ingezet om vee en mensen te beschermen. Wanneer de veiligheid van het baasje of de gezinsleden in het geding is, dan kan de hond wel ingrijpen. Echter, ook dan zal de hond niet meer agressie gebruiken dan nodig is.

Wanneer je een hond zoekt die prima in een gezin past, goed met andere honden is en goed met kinderen om kan gaan, dan heb je aan de Berner een hele goede hond. Hoewel de hond echt een gezinsdier is, zal hij zich vaak aan een persoon in het bijzonder hechten. Tegen buitenstaanders zal de hond zich vriendelijk opstellen, maar hij zal wel enige afstand bewaren.

De Berner sennenhond is vrij zelfstandig. Dat is belangrijk om in de opvoeding mee te nemen. De hond kan behoorlijk eigenwijs zijn. Hoewel de hond een goed karakter heeft, is het belangrijk om in de opvoeding duidelijk te maken dat sommig gedrag, hoe goed bedoeld ook, niet gewenst is. Wanneer je de hond geen duidelijke regels stelt, zal hij volkomen zijn eigen gang gaan. Dat is niet altijd gewenst.