Leonberger

De ontstaansgeschiedenis van de Leonberger is een vrij bijzondere. De naam van de Leonberger is afgeleid van de Duitse stad waar deze hond is gefokt. Dat is in principe niets bijzonders, het komt wel vaker voor dat de naam van een hondenras verwijst naar de plaats waar het ras is ontstaan. Echter, het komt minder vaak voor dat het uiterlijk van de hond diezelfde stad ook symboliseert. Bij de Leonberger is dat wel het geval. De stad Leonberg heeft namelijk de leeuw als wapen. Het gemeentebestuur van die stad vond het daarom een wijs besluit om een hond te fokken die qua uiterlijk op een leeuw leek. Een zekere Heinrich Essig werd belast met de taak en zo werd uiteindelijk, in 1846, de eerste Leonberger geboren zoals we die nu kennen. De hond was vrij populair en werd een statussymbool. Het is bekend dat Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije (Keizerin Sisi) zes Leonbergers had.

Tijdens de twee Wereldoorlogen zou de Leonberger bijna uitsterven. Echter, na de twee Wereldoorlogen spanden enkele fokkers zich in om het ras van uitsterven te redden. Dat is gelukt. Inmiddels zijn er duizenden fokkers van dit ras in Europa.

De Leonberger straalt onmiskenbaar een zekere gratie en waardigheid uit. Maar laat je daar niet door misleiden. De hond is onmiskenbaar een gezelschapsdier en geniet enorm van de aanwezigheid van mensen. Het is dus bij uitstek een familiedier. Dat is wel nodig ook, want niet alleen heeft een Leonberger veel aandacht, liefde en gezelschap nodig, de prachtige vacht van deze hond moet ook regelmatig geborsteld worden.

Hoewel de Leonberger een zachtaardige hond is, is het ook een grote en sterke hond. Hij zal dus goed opgevoed moeten worden. In de eerste plaats dient de Leonberger goed te leren luisteren naar zijn baasje. Dat kan vooral nodig zijn om zijn tomeloze energie in goede banen te leiden. Daarnaast is het ook goed om de hond deel te laten nemen aan trainingen in groepen, zodat hij goed zijn positie ten opzichte van andere honden en mensen leert kennen.