Pyreneese Berghond

Wanneer je de Pyrenese berghond ziet, is het moeilijk om niet op slag verliefd op het dier te worden. De hond is redelijk groot, sterk en heeft een mooie kop met een intelligente uitstraling. De hond heeft iets vertederends over zich. Toch is deze hond geen mak lammetje. Integendeel, hij werd in het verleden gebruikt om onder andere makke lammetjes te beschermen.

Zoals je bij waakhonden wel vaker ziet, is ook de Pyrenese berghond trouw aan zijn baas en de gezinsleden. In dat opzicht kan hij dus prima als gezinshond gehouden worden. Echter, en dat geldt ook voor de meeste andere waakhonden, ze hebben grote moeite met vreemden. Niet zo gek natuurlijk, want in hun instinct zit nog steeds dat vreemden gevaar kunnen betekenen. Daarnaast zijn Pyrenese berghonden erg intelligent. Dat klinkt leuk, maar het brengt ook een nadeel met zich mee. Ze nemen echt niet zomaar iets van hun baasje aan. De hond is vrij zelfstandig en zal een baasje nodig hebben die duidelijk de leider is.

De Pyreneese berghond wordt vaak omschreven als majestueus. Dat kan goed kloppen, deze hond was namelijk jarenlang kind aan huis bij de Franse adel. De hond is oorspronkelijk gefokt door herders. Hij beschermde zelfstandig de kudde tegen wild en overvallers. Dat deed hij blijkbaar goed, want bekend is dat hij later werd gebruikt om de kastelen van de Franse adel te beschermen. In de 17e eeuw werd de hond benoemd tot de Koninklijke Hond van Frankrijk. De Pyrenese berghond maakte toen namelijk zijn opwachting aan het hof van Lodewijk XIV, de zonnekoning.

Dit hondenras is, zoals gezegd, erg intelligent én zelfstandig. Dat kan de training nog weleens een uitdaging maken. Een opdracht die de hond als volslagen nutteloos voorkomt zal hij met tegenzin uitvoeren. Ze gaan dan bijvoorbeeld heel traag reageren. Het belangrijkste van de training is dat je het dier goed leert socialiseren. Breng hem zo vroeg mogelijk op een positieve manier in contact met andere dieren en mensen.