Zwarte Russische Terriër

De naam Zwarte Russische Terriër is een beetje misleidend. De hond is namelijk geen terriër. Hij is wel ontstaan in Rusland. De hond is gefokt om te beschermen en te bewaken. Hoewel het dier een waakhond is, is hij niet overdreven agressief. Wel zullen ze niet direct vrienden worden met de vreemde, iets wat je eigenlijk ook wel van een waakhond mag verwachten.

Dit ras is gefokt door het leger. In de jaren ’40 van de 20e eeuw werd het zogenaamde Red Star Kennel opgericht. Hier werden honden gefokt voor het leger van de Sovjet-unie. De Zwarte Russische Terriër werd hier ook gefokt. Zijn belangrijkste taak: het bewaken van de grens en het beschermen van gevangenisbewaarders.

De Zwarte Russische Terriër heeft een knap voorkomen. Het dier is redelijk groot, maar is desondanks betrekkelijk snel. De dieren hebben een prettig karakter. Ze zijn ontzettend trouw aan hun baas. Zijn veiligheid staat op de eerste plaats. De honden zijn dapper en vrij zelfverzekerd. Een andere prettige eigenschap is dat ze niet bij het minste of geringste gaan blaffen. Dat doen ze alleen als er iets aan de hand is.

Dit hondenras kan omgaan met jonge kinderen, maar het is wel verstandig om een volwassene in de buurt te houden. De hond blijft immers groot en krachtig en kan kinderen schrik aanjagen. De hond is graag bij ‘zijn’ gezin, alleen zijn is niets voor hem. De Zwarte Russische Terriër kan omgaan met andere honden, maar hij is wel gereserveerd. Daarnaast is het niet aan te raden om het dier om te laten gaan met een andere dominante hond. Dat is vragen om problemen.

De hond moet vanaf jonge leeftijd goed getraind worden. In de eerste plaats moet hij leren om goed te gehoorzamen. De Zwarte Russische Terriër heeft een vriendelijk voorkomen, maar het blijft een grote hond. Als baasje moet je in staat zijn om de hond te controleren. Daarnaast is het aan te raden om het dier goed te laten socialiseren. Een positieve training waarbij de hond beloond wordt voor goed werk, werkt het best!