Wybór cockatiel - Co musisz wiedzieć?

Kakadu, z ich słodkim charakterem, miękkimi głosami i wdzięcznym wyglądem, są idealnymi zwierzętami domowymi dla ludzi w każdym wieku. Ptaki te są udomowione od ponad 100 lat. Przez wiele pokoleń były starannie selekcjonowane pod kątem cech, które czynią je wyjątkowymi towarzyszami. Ich wielkość jest idealna dla ptaka domowego: 28 do 30 cm długości.

Można je przyuczyć do mówienia miękkimi, piskliwymi głosami, ale ich głównym talentem wokalnym jest gwizdanie i szybko uczą się naśladować melodie. Samce mają swoją miłosną piosenkę, którą śpiewają wykonując taniec tasowania, aby zdobyć wybraną przez siebie kurę.

Chociaż często uważa się je za miniaturowe kakadu, kakadu są w rzeczywistości jedynymi przedstawicielami danego rodzaju. Są one szeroko rozpowszechnione w całej Australii i często można je znaleźć w dużych grupach, zwykle w suchych i półpustynnych obszarach. Są koczownicze i sezonowe, podążają za deszczem i dostępnością pożywienia w stadach do 1000 ptaków i żywią się głównie nasionami traw i drzew; sporadycznie owadami.

Papużki sokołowe, znane pod naukową nazwą Nymphicus hollandicus, są łatwo dostępne i zazwyczaj mają umiarkowaną cenę - około 30 euro - chociaż niektóre mutacje barwne mogą być dość drogie.

Papużki sokoły czasami żyją do 20 lat, ale typowa długość życia wynosi około 15 lat.

Wygląd

Przy zakupie cockatiel, upewnij się, że kupujesz młodego ptaka. Mają ciemne, prawie czarne oczy, ale kolor oczu u normalnych dorosłych jest również ciemnobrązowy. U młodych ptaków pomarańczowa plama na policzku będzie mniej widoczna i są one zazwyczaj nieco mniejsze niż u w pełni dorosłych ptaków.

Dziko żyjący szary kakadu jest smukłym, eleganckim ptakiem o dostojnej postawie, wzniesionym grzebieniu, który unosi się jeszcze wyżej, gdy ptak jest czujny, oraz długim, zwężającym się ogonie.

Mają miękki, pudrowy szary kolor. Obie płcie mają okrągłą pomarańczową plamę ucha, ale mężczyźni mają również duży jasny żółty policzek plamę z białą obwódką, która obejmuje twarz i rozciąga się do góry. Obie płcie mają również biały pasek na skrzydłach, który jest widoczny w locie. Dziób jest szary, a oczy brązowe.

Odmiany kolorów

• Lutino. Ptak przeważnie biały z jaskrawym żółtym odcieniem. Mutacja ta zachowuje pomarańczową plamę policzkową dzikiego typu szarego i ma czarne oczy. Lutino często mają dziedzicznie łysą plamę. Są one również podatne na lęki nocne i stłuszczenie wątroby.
• Albinos. Prawdziwy albinos jest całkowicie biały i ma czerwone oczy. Ptaki te są generalnie mniej odporne niż kakadu szara. Aby potomstwo było silne, albinosy nie powinny być hodowane razem.
• Cynamon. Kolor ciała jest delikatny cynamonowy, ale poza tym ptak jest ubarwiony na szaro. Podobna mutacja zwana vomit ma jaśniejszy beżowy kolor; ptaki te, podobnie jak albinosy, mają czerwone oczy.
• Biała twarz. Ta mutacja stracił żółty i pomarańczowy kolor na twarzy i żółtawy odcień piór ciała.
• Piedmont. Kakadu traci pigmentację w plamach rozrzuconych po całym ciele.
• Perła. Ukryte pióra skrzydeł mają plamki, które sprawiają wrażenie, że ptak został zauważony. Obie płcie będą postrzegane jako młode, ale samce będą wyglądać jak normalne szarości po znudzony do ich dorosłego upierzenia.

Pielęgnacja skóry

Papużki sokoły są wprawnymi lotnikami i potrzebują więcej piór niż ptaki o większej masie ciała. Wytnij wszystkie pióra główne (zewnętrzne pióra z 10 skokami) i dwa do trzech piór drugorzędnych (pióra z 10 skokami najbliżej ciała). Nie należy obcinać wewnętrznych piór drugorzędowych znajdujących się najbliżej ciała. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, oba skrzydła powinny być przycinane równomiernie.

Wiele osób trzyma ptaka w pełnym locie; jeśli zdecydujesz się to zrobić, pamiętaj o możliwości wypadków (często związanych z wentylatorami sufitowymi, garnkami na kuchence, itp.

Papużki sokoły mają specjalne pióra, zwane pudrami, które wytwarzają proszek czyszczący pióra. Może to stanowić problem dla osób z alergiami. Regularne kąpanie ptaka pomoże utrzymać go pod kontrolą. Ptaki te lubią kąpiele i powinny być kąpane dwa razy w tygodniu, aby utrzymać doskonałe upierzenie.

Przerośnięte paznokcie mogą być niebezpieczne; obcinaj je cążkami do paznokci, obserwując żyłę w paznokciu. Paznokcie większości kakadu są białe, a żyłka jest łatwo widoczna.

Odżywianie

Kakadu może żyć tylko na diecie z nasion, ale w końcu rozwiną się niedobory żywieniowe, zwłaszcza jeśli się rozmnażają. Karmienie cockatieli wyłącznie dietą granulowaną często prowadzi do problemów z nerkami w miarę starzenia się ptaków.

Najlepszym sposobem karmienia kakadu jest mieszanie granulowanej paszy dla kakadu, pół na pół, z dobrą, czystą mieszanką nasion dla kakadu, która zawiera stosunkowo mało słonecznika.

Kakadu niechętnie przyjmuje nowe pokarmy i zaakceptuje niewiele owoców i warzyw. Zazwyczaj lubią one chleb razowy, tartą marchew, gotowane jajka i tarte warzywa, a te elementy są doskonałym uzupełnieniem dla ptaków hodowlanych.

Często jedzą jabłka i uwielbiają brokuły. Jednakże, brokuły nie powinny być podawane codziennie ze względu na zawartość kwasu szczawiowego, który może prowadzić do problemów z nerkami i metabolizmem wapnia.

Nie wolno oferować ziarna. Witaminy i minerały muszą być uzupełniane, jeśli ponad 50 procent diety stanowią nasiona.

Mieszkanie

Kakadu musi mieć dużo miejsca do swobodnego poruszania się. Szerokość klatki musi wynosić co najmniej 50-65 cm. Muszą mieć co najmniej dwie grzędy, które są wystarczająco daleko od siebie, aby mogły skakać lub latać pomiędzy nimi. Naturalne gałęzie stanowią idealną grzędę i materiał do żucia.

Nie należy używać osłon na grzędy wykonanych z szorstkiego papieru, są one bardzo bolesne dla stóp. Mały kij z liną jest również miły. Zabawki muszą być zapewnione, aby utrzymać cockatiel zajęty.

Klatka powinna być umieszczona tak, że nie jest bezpośrednio pod wentylatorem klimatyzacji lub w bezpośrednim świetle słonecznym, ale w obszarze domu, gdzie jest dużo aktywności.

Kakadu są bardzo towarzyskie i lubią być w centrum uwagi.

Jeśli trzymasz swojego kakadu w kuchni, zawsze powinieneś być świadomy zagrożeń związanych z zatruciem teflonem (w wyniku przegrzania), chemikaliami do czyszczenia i środkami do czyszczenia piekarników.

Hodowla

Papużki sokołowate mogą rozpocząć hodowlę w wieku 1,5 roku. Rozmnażają się prawie przez cały rok, ale muszą odpoczywać, żeby nie paść z wyczerpania. Jeśli są hodowane na zewnątrz, muszą odpoczywać w lecie, ponieważ pisklęta źle znoszą upały i będą miały problemy zdrowotne, zwłaszcza słabsze mutacje.

Kura może znieść od trzech do ośmiu jaj, ale zazwyczaj cztery do pięciu. Okres inkubacji wynosi 21 dni.

Oboje rodzice opiekują się młodymi, które są gotowe do wysiadywania w wieku 6 tygodni.

Jeśli masz kilka par, możesz zmniejszyć obciążenie jednej kury, przenosząc jaja lub pisklęta między gniazdami. Najlepiej jest wychowywać tylko cztery pisklęta na jedną kurę. Pisklęta wylęgają się w wieku 4-5 tygodni i, jeśli jest to dozwolone, pozostają z rodzicami przez kolejny miesiąc. W przypadku karmienia ręcznego, pisklęta odstawia się od matki w wieku 6-7 tygodni.

Jeśli zdecydujesz się na ręczne karmienie piskląt, najlepiej jest zostawić je z rodzicami do około 3 tygodnia życia. W tym wieku można je karmić ręcznie trzy do czterech razy dziennie. Więcej informacji na temat ręcznego wychowu młodych ptaków.

Powszechne choroby i zaburzenia

Kakadu są stosunkowo zdrowymi ptakami, ale są podatne na następujące choroby:

• Psittacosis lub gorączka papug
• Wirus poliomy
• Choroba dzioba i piór u papug
• Protozoal
• Choroba wątroby
• Infekcje bakteryjne
• Bordetella avium
• Drożdże
• Pasożyty wewnętrzne
• Nadmierne składanie jaj
• Niedobór wapnia
• Wypadki traumatyczne i przypadkowe zatrucia

Więcej o cockatielu w Wikipedii